Het menu van de slechtvalk

Slechtvalken zijn toppredators, waarmee bedoeld wordt dat ze bovenaan hun voedselpiramide staan. Ze hebben dus zelf weinig predatoren. Meer nog, ze hebben de bijzonderheid dat ze zich voeren, de mogelijkheid hebben om zich te voeren, met een grote diversiteit aan prooien. Deze prooien hebben één ding gemeen: ze vliegen! Het gaat dus om vogels, en af en toe een keer, een vleermuis. Slechtvalken zijn luchtjagers, en kunnen een kolgans (geen Toulouse Gans), net zo goed als een pimpelmees, vangen. Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen, zoals een slechtvalk die in Duitsland werd gefotografeerd op een karkas van een wild zwijn, of dichter bij ons, in Zaventem, dat jonge slechtvalkvrouwtje dat zich voerde met een restant van een houtduif. Maar we komen daar later op terug!

Aan de kathedraal werden er de afgelopen 20 jaar niet minder dan 66 soorten vogels waargenomen op het slechtvalkenmenu! De laatste is een groene specht die op 10 april 2023 werd ontdekt dankzij enkele veren die aan de voet van het nest, voor de kathedraal, gevonden waren. De ontdekking werd vervolgens bevestigd door te kijken naar de beelden van de camera die de waterspuwer filmt, waar de slechtvalken, die terugkeren van de jacht, zeer regelmatig hun prooi in stukken snijden voordat ze de jonge valken gaan voeren of deze verstoppen in afwachting van regenachtige dagen wanneer jagen moeilijk is. Slechtvalken kunnen dus anticiperen!

De camera « waterspruwer » is niet geconnecteerd op het streamingnetwerk dit voorjaar, aangezien een nieuwe camera in het nest werd geïnstalleerd om vanuit een andere hoek te filmen. Toch staat deze camera zo dicht bij het nest, dat het meer dan waarschijnlijk is dat zijn lens snel bevuild zal worden door de kleine valkjes wanneer ze groot worden. Op dat punt zal de « waterspruwer camera » opnieuw worden geconnecteerd in plaats van een nieuwe camera.

De video in bijlage toont de terugkeer van het slechtvalkvrouwtje op 9 april met een fameuze prooi: een waterhoen! Deze werd waarschijnlijk gevangen op het moment dat ze ’s nachts over Brussel vloog, of beter gezegd trok (migratie). Hé ja, waterhoenen migreren zoals deze kaart in bijlage toont. De paarse cirkels situeren de plaatsen waar een waterhoen, geringd in België, gespot werd in het buitenland; terwijl de rode cirkels de plaats wijzen waar een waterhoen, geringd in het buitenland, gespot werd in België. Deze gegevens komen van het Belgisch Centrum voor het Ringen van Wilde Vogels, dat deel uitmaakt van het Instituut voor Natuurwetenschappen. Alle gegevens die in België verzameld werden, of met België in verband gebracht kunnen worden, sinds 1929, kunnen hier op kaart worden gebracht:

https://odnature.naturalsciences.be/bebirds/nl/ring-recoveries

Als u zelf een geringde vogel vindt, kunt u deze aan ons doorgeven via dit handig formulier:

https://odnature.naturalsciences.be/bebirds/nl/report-a-ring/

Dit zal ons in staat stellen de kennis van de bewegingen en demografie van wilde vogels in Europa en daarbuiten te vervolledigen. Dank bij voorbaat!

Video 1 De vrouwelijke slechtvalk keert 's nachts terug naar de kathedraal met een waterhoen, hoogstwaarschijnlijk gevangen tijdens zijn trektocht over de stad.


Top