Er zal deze lente geen valkje zijn aan de kathedraal.

De signalen, die het uitkomen van de eieren aan de kathedraal aankondigden, werden niet geconcretiseerd. Op 1 mei, hebben we duidelijk het kuiken in het ei horen piepen en konden we een eerste opening in de eischaal zien.

Maar het ei kwam uiteindelijk niet uit. Wat is er gebeurd? Het broeden verliep “volgens de regels”. Vrouwtje en mannetje wisselde elkaar nacht en dag af zonder onderbreking, al sinds 26 maart, de dag dat hun enige ei werd gelegd. Niets abnormaals dus. Ook geen voorval van predatie, slechtvalkenouders vallen met kracht elke mogelijke indringer aan. Met het opvolgsysteem van de twee camera’s op het balkon, werd niets van dien aard waargenomen.

Hoe kan de dood van het valkje dan wel uitgelegd worden? Een tekort, van genetische oorsprong, dat ervoor zorgde dat het kuiken niet levensvatbaar was, dat het niet de nodige energiereserves had om de schaal te doorprikken en zich van de schaal te onttrekken? Dat is heel goed mogelijk, als we de lage productiviteit van het vrouwtje in kaart brengen, zoals vermeld in de blog van 1 mei. Elke nestperiode dat ze aan de kathedraal ondernam, sinds haar aankomst in 2019, was abnormaal, te begrijpen als “buiten de norm”. Van de 10 eieren, die gelegd werden, kwamen er 5 niet uit. De helft dus. Dat resultaat is verschrikkelijk “slecht” als we het met het resultaat van andere nestende slechtvalkenparen in Brussel vergelijken. Want, uiteraard, om het resultaat van een koppel “goed” of “slecht” te kwalificeren, moeten we ze vergelijken met anderen. En, indien mogelijk, met talrijke anderen en over verschillende jaren.

Een andere hypothese zou vergiftiging kunnen zijn van het valkje via toxische substantie(s), die door het vrouwtje opgenomen werd(en), voor ze het ei legde. Dat is mogelijk, maar in regel doodt het vergif het embryo, en niet het kuiken dat bezig is met uitkomen.

We kunnen dus besluiten dat de het nestgebeuren aan de kathedraal afgelopen is. Dat is verdrietig langs een kant, want het ontneemt ons het plezier van observatie. Maar eerst en vooral gaat het hier om een natuurlijk fenomeen. Er zijn goede en minder goede broeders. Dit is ook biologische diversiteit. We observeren een waarachtig proces van natuurlijke selectie: als de oorzaak echt genetisch is, zal de erfenis van dit vrouwtje zich niet verder verspreiden!

Het broeden zal nog een zekere tijd verder gaan want de ouders beschikken blijkbaar niet over het vermogen om in te zien dat het valkje niet meer zal uitkomen en dat de datum van uitkomen al heel lang verstreken is. Of misschien, hebben ze het begrepen, maar de prikkel om verder te broeden – in zekere zin om hun ei te beschermen, hun nageslacht – drijft hen verder en overheerst.

Video 1 blog 07052024. Aflossing van het broeden tussen het mannetje en vrouwtje slechtvalk aan de kathedraal. Het mannetje lijkt niet gehaast om zijn plaats aan het vrouwtje af te staan. Dit is echter tevergeefs want het valkje is in het ei gestorven.