Ze waren bijna verdwenen, het vervolg

Vanaf 1955 werden veel vogels dood aangetroffen in de landbouwgebieden van de Britse eilanden. Al snel werden ze in verband gebracht met nieuwkomers onder de persistente organische verontreinigende stoffen: aldrin en dieldrin die tot de trieste familie van cyclodiënen behoren. Deze stoffen zijn krachtige insecticiden die vooral worden toegepast bij het besproeien van zaden om deze – preventief – te beschermen tegen insecten. Het probleem is dat deze producten in hoge doses... dodelijk zijn, ook voor mensen. Dit werd waargenomen bij arbeiders of boeren die grote hoeveelheden van het product moesten verwerken.

En wat is de link met slechtvalken? Welnu, ze staan ​​weer in de frontlinie omdat aldrin en dieldrin, net als DTT, persistente insecticiden zijn. Ze hopen zich op in de lichamen van dieren die de gecoate zaden eten, en die later zelf door roofdieren worden opgegeten. Het verhaal begint opnieuw: de slechtvalk staat bovenaan de voedselketen en absorbeert zulke hoeveelheden, dat het aantal sterfgevallen zich vermenigvuldigt. Maar in dit verhaal zijn het de volwassenen die sterven door vergiftiging. En de dood van een volwassen individu, vooral bij soorten die lang kan leven zoals de slechtvalk, heeft veel meer invloed op de populatie dan de dood van een ei! Dit verklaart de enorme daling van slechtvalken en andere soorten roofvogels, zoals de sperwer, tussen de naoorlogse periode en het einde van de jaren zestig. De uitkomst is gelukkig, we observeren het vandaag: het (progressieve en gesegmenteerde) verbod op DTT en andere cyclodiënen heeft de terugkeer van de slechtvalk mogelijk gemaakt!

Is alles in orde? Voor de slechtvalken: ja! Maar voor andere soorten niet! Een nieuwe familie insecticiden is al zo'n vijftien jaar in het nieuws. De neonicotinoïden (oftewel neonics) tonen gelijkaardige kenmerken in persistentie en lage afbreekbaarheid, behalve dat de belangrijkste slachtoffers hier niet-gerichte insecten zijn, zoals bestuivers (zoals ook de bijen en vlinders) en zelfs vogels en vleermuizen...

Synthetische insecticiden vormen een grote bedreiging voor de natuur, voor ons milieu en voor onze gezondheid.